تصمیم گرفتم که یه سری مطالب متفاوت، از نشخوارهای جویده و نیم جویده ی مغزیم گرفته تا حال و احوال روزهام و حتی نظراتم درباره ی دوستانم (واقعی و مجازی ) رو بصورت گهگاه در وبلاگ قدیمی ام یعنی سی سالگی با آدرس www.30-salegi.blogsky.com قرار بدم... حضورتان مایه سرافرازی ست....اینجا همچنان به قوت و نظم خودش باقی ست....
چرا اینقدر پست هاتون طولانیه؟
من حتی کتابای قطورمم نمیخونم
خدابخیر کنه بیوشییمی من رو امسال
حقیقتش این طولانی بودن پستها رو بارها و بارها به رفراندوم گذاشتیم و دوستان گفتن که همین رویه رو ادامه بده ...بازهم اگر دوستان بنظرشون طولانی میرسه اعلام کنن که کوتاه تر و در چند قسمت بنویسم...بهرحال خانم دکتر وقتی آدم داره درد و دل میکنه یکم وراجی هم میکنه...حالا یکم ما یکم بیشتر شده... نگران بیوشیمی هم نباشید ، شما با اینهمه استعدادی که دارید از پسش برمیاید...مطمئنم...
آها خوبه! این شد! :دی